Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2012

Ανίδεοι και χορτάτοι

                                                                                                                                                                                 Πεινούσαμε στης γης την πλάτη,  σα φάγαμε καλά  πέσαμε εδώ στα χαμηλά  ανίδεοι και χορτάτοι.                                                                                      Γ. Σεφέρης  Εδώ που φτάσαμε πίσω δεν έχει. Ήρθε η ώρα να διαλέξουμε τη ζήση μας σε ποιον σταυρό θα την καρφώσουμε. Να την περιφέρουμε   μήπως μας λυπηθούν πια δε φελάει. Το πολύ πολύ να μας λυπηθεί ο εαυτός μας. Αυτός ο κακομοίρης που στριμώξαμε σε κείνη τη γωνιά εκεί γύρω στα δώδεκα. Το πολύ πολύ να μας στείλει ένα κορίτσι με μάτια αιγυπτιακά να μας κοιτάξει με συμπόνια ή με πόνο ή με κατανόηση και ν’ ακουμπήσει πάνω μας το χέρι του. Μα άφεση κανείς δε δίνει. Το ξέρουμε καλά αυτός θα είναι πάντα εκεί να μας κρατά πισθάγκωνα δεμένους με τα μάτια στο στέρνο αναίτι

μυρμηγκάκι

εδώ σε τούτη την κόχη του κόσμου σε τούτο το χείλος του σύμπαντος μυρμηγκάκι περπατώ σέρνω στη ράχη μου έγνοιες μικρές στενάζω μα έρχεται στιγμή που το βλέμμα μου πέφτει τ' αψήλου κι είναι αβάσταχτη η ποίηση εισβάλλει στα μικρά μου μάτια τα σπρώχνει να ξαστερώσουνε να δουν και τότε γίνεται το διάλειμμα σταματώ τα πόδια μου στεριώνουνε στο χώμα και φεύγει απ' τη ράχη μου το βάρος ήλιοι αστράφτουν στο φτενό μου σώμα κι ανασαίνω