Νίκος Εγγονόπουλος
Και τώρα ν' απελπίζουμαι που ίσαμε σήμερα δεν με κα- τάλαβε, δεν θέλησε,δε μπόρεσε να κατα- λάβη τι λέω,κανείς; ( απόσπασμα από το ποίημα του Νίκου Εγγονόπουλου Μπολιβάρ, ένα ελληνικό ποίημα) .. Διαβάζω ξανά τα ποιήματά του από τις εκδόσεις Ίκαρος . Η φωτογραφία του στο εξώφυλλο . Με κοιτάει με μάτια παιδιού που ένιωσε νωρίς τη γύμνια των μεγάλων. Με γοητεύουν κάποια ποιήματά του. Η μάλλον με συγκινούν. Δεν τη φοβάμαι τη λέξη. Αποφάσισα να μη φοβάμαι πια τις λέξεις με φορτίο βαρύ. Το ίδιο έκανε κι αυτός. " Πρέπει να πω πως η γλώσσα που χρησιμοποιώ στα ποιήματά μου είναι η γλώσσα που μιλώ. Άλλωστε πρωτεύουσα σημασία δεν έχει το να γίνεται κανείς αντιληπτός από εκείνους που επιθυμούν ,πραγματικά, να τον καταλάβουν; Νόμιμη γλώσσα για μας είναι η γλώσσα η ελληνική." " Τα ποιήματα τα ζει κανείς, δεν τα " γράφει". Σκέφτομαι πόσο τον πλήγωσε η απόρριψη που δέχτηκ