παρείσακτη

εὖ γὰρ ἴσθι, ἦ δ᾽ ὅς, ὦ ἄριστε Κρίτων, τὸ μὴ καλῶς λέγειν οὐ μόνον εἰς αὐτὸ τοῦτο πλημμελές, ἀλλὰ καὶ κακόν τι ἐμποιεῖ ταῖς ψυχαῖς. ἀλλὰ θαρρεῖν τε χρὴ καὶ φάναι τοὐμὸν σῶμα θάπτειν, καὶ θάπτειν οὕτως ὅπως ἄν σοι φίλον ᾖ καὶ μάλιστα ἡγῇ νόμιμον εἶναι. Φαίδων Πλάτωνος ( 115e-116a) Η φράση του Σωκράτη " Το γλωσσικό λάθος δε βλάπτει μόνο τη γλώσσα, αλλά κακοποιεί τις ψυχές" με ακολουθεί αυτές τις μέρες. Προσπαθώ να βρω τη σωστή μετάφραση της φράσης " τὸ μὴ καλῶς λέγειν". Μου φαίνεται τόσο φτωχό να το μεταφράσω " το γλωσσικό λάθος". Σκέφτομαι πως μια μετάφραση εύστοχη θα ήταν " η γλωσσική κακοποίηση" ,με την έννοια ότι ο άνθρωπος που μιλά χωρίς να έχει συναίσθηση του βάρους των λέξεών του, του ηθικού βάρους της κάθε φράσης που χρησιμοποιεί, είναι αυτός που δε μιλά όμορφα. Σκέφτομαι την παραίνεση που συχνά χρησιμοποιώ κι εγώ στα παιδιά μου : " Μίλα πιο όμορφα!" Η ομορφιά ,το κάλλος ως ηθική αξία ήταν αυτό που νωρίς είχαν

Όταν ο Κρίτων ρωτά τον Σωκράτη, λίγες στιγμές πριν τον θάνατό του, πώς θέλει να γίνει η ταφή του, αυτός γελά σιγανά και δηλώνει την παντελή του αδιαφορία ως προς το θέμα αυτό. Έχε το θάρρος, λέει, καλέ μου Κρίτωνα ,να λες πως θάβεις το σώμα μου κι όχι εμένα. Γιατί το γλωσσικό λάθος δε βλάπτει μόνο τη γλώσσα, αλλά και την ίδια την ψυχή. Αυτό είναι που με νοιάζει, να μιλάς με ακρίβεια . Το πώς θα θάψεις το σώμα μου, όταν η ψυχή μου θα έχει σαλπάρει, δικό σου θέμα. Μη με σκοτίζεις με τέτοια. Αλλού είναι η ουσία. Κι όσο εσύ μιλάς έτσι, με απελπίζεις, γιατί μου δείχνεις πως τα λόγια που τόσην ώρα ανταλλάσσαμε πάνε χαμένα.