παρείσακτη

Τα δυο του χέρια που αγκαλιάζουν το λαιμό του γέρικου δαρμένου αλόγου αυτά τα ηττημένα χέρια έτσι ως στρέφουν βάναυσα τους δείχτες τους στο χώμα κοιτάξτε τα, άνθρωποι κι απλώστε τις λωρίδες του γέλιου σας κι ας είναι χαλίκια ανεμόδαρτα κι ας είναι αφροί κι αλάτι και βοή που σελαγεί σε βύθισμα του χάους κι ας είναι το ανάερο λάκτισμα της εμμονής κι ας είναι το κεφάλι του Ιωάννη κι ας είναι το τρεμάτο αλύχτισμα του βυθισμένου σκύλου κι ας είναι το μειδίαμα του Σάτυρου στον Χαλεπά κι ας είναι το στάχυ του θεριστή στο γέλιο του Βαν Γκονγκ κι ας είναι το ραμμένο κορμί της Φρίντα Κάλο κοιτάξτε τα άνθρωποι σαλέψτε το στήθος της χλόης που ακόμη δε φύτρωσε στο αγέννητο στέρνο σας ..

Ο Βάλτερ Μπένγιαμιν παρείσακτος στους κύκλους τους ακαδημαϊκούς. Η διατριβή του υποβάλλεται το 1925 και απορρίπτεται ως σκοτεινή και δυσνόητη. Λογικόν. Μέχρι το τέλος της ζωής του, αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα των ανθρώπων ή μάλλον την αρρώστια της γλώσσας των ανθρώπων, τον " υπερονοματισμό". Πάσχισε, μέσα από το έργο του, να συνομιλήσει με την ίδια την ουσία που κρύβεται πίσω από το άρρητο. Γι'αυτό και τη γλώσσα των πραγμάτων την αντιδιαστέλλει προς τη γλώσσα ή μάλλον τις πολλές διαφορετικές γλώσσες των ανθρώπων. Η βωβότητα της φύσης ,η βαθύτατη τάση της προς την αγλωσσία.