Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ
ΤΡΩΕΣ Είν’ οι προσπάθειές μας, των συφοριασμένων` είν’ οι προσπάθειές μας σαν των Τρώων. Κομμάτι κατορθώνουμε` κομμάτι παίρνουμ’ επάνω μας` κι αρχίζουμε να’ χουμε θάρρος και καλές ελπίδες. Μα πάντα κάτι βγαίνει και μας σταματά. Ο Αχιλλεύς στην τάφρον εμπροστά μας βγαίνει και με φωνές μεγάλες μας τρομάζει.- Είν’ οι προσπάθειές μας σαν των Τρώων. Θαρρούμε πως με απόφασι και τόλμη θ’ αλλάξουμε της τύχης την καταφορά, κι έξω στεκόμεθα ν’ αγωνισθούμε. Αλλ’ όταν η μεγάλη κρίσις έλθει, η τόλμη κ’ η απόφασίς μας χάνονται` ταράττεται η ψυχή μας, παραλύει` κι ολόγυρα απ’ τα τείχη τρέχουμε ζητώντας να γλυτώσουμε με την φυγή. Όμως η πτώσις μας είναι βεβαία. Επάνω, στα τείχη, άρχισεν ήδη ο θρήνος. Των ημερών μας αναμνήσεις κλαιν κ’ αισθήματα. Πικρά για μας ο Πρίαμος κ’ η Εκάβη κλαίνε. Κ. Π. Καβάφης Πόσες φορές δε σιγοψιθύρισα μέσα μου τους τελευταίους στίχους.. «πικρά για μας…» Ο Καβάφης είναι μεγάλος, για μένα ο πιο μεγάλος ποιητής που γέννησε η Ελλάδα. Και τον γέννησε η Ελλάδα . Έσκυψε στην ιστο