Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάρτιος, 2016

ο συγγραφέας Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης γράφει για τα γυάλινα μάτια των ψαριών

Εικόνα
Τα γυάλινα μάτια... Εξ ανάγκης και επιλογής ολιγόστιχο το σχόλιό μου για "Τα γυάλινα μάτια των ψαριών", αφού ούτε έχω ούτε ξέρω ούτε χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω από αυτό: ότι εδώ πηγάζει κρυστάλλινος ο λόγος ο ποιητικός. Και αυτό ως προς την αναγνωστική πράξη πάει να πει παγωμένα ντουζ του μυαλού στους πρόωρους καύσωνες, που έχουν αρχίσει να μας σφίγγουν.  Ξεχωρίζω τον "Μοναχικό σκαντζόχοιρο" με τα αγκάθια του να φυτρώνουν προς τα μέσα, το "Άτιτλο", που εξαπολύει ριπές τον φλύαρο στόμφο του, το "Θεέ", που κανακεύει με ψέμα τα μωρά-παιδιά του, το "Όνειρο Θερσίτη", που κραυγάζει σιωπηρά αντιπολεμικούς θούριους, το "Πενθέας" με τα μέλη του τεμαχισμένου πτώματος να πιάνουν κουβέντα μεταξύ τους και τη "Συνήχηση" με το βουβό κλάμα του πατέρα να ψιχαλίζει ομίχλη κάταχνη.  Τα γυάλινα μάτια των ψαριών  προχωράνε   ό,τι ξεκίνησε η Ειρήνη Παραδεισανού με τη Ρητορική Ένδεια . Όπου ο ποιητικός λόγος ενδύεται τ