ανοίκεια θεάματα

"τοξικομανής νεκρός σε προαύλιο σχολείου": μια ακόμη είδηση που προβλήθηκε με το γνωστό άθλιο τρόπο απ' τα δελτία ειδήσεων. Ο θάνατος ενός νέου ανθρώπου δεν αποτέλεσε την είδηση, όχι. Η είδηση ήταν ο χώρος που πέθανε. Ένας χώρος ιερός, αποστειρωμένος, ένας χώρος που δεν πρέπει να μολύνεται από τέτοια θεάματα. Η είδηση ήταν ότι ένας άνθρωπος απ' την αντίπερα όχθη τόλμησε να εμφανίσει το πρόβλημά του σε κοινή θέα. Τόλμησε να περάσει τα τείχη. Και η μόνη λύση που προτάθηκε ήταν η φύλαξη, η αστυνόμευση, να χτίσουμε τείχη ακόμη πιο ψηλά, να μην αγγίζουν τα παιδιά μας αυτά τα θεάματα. Κάποτε ήταν κι αυτός παιδί. Κι ίσως φοιτούσε στο ίδιο αυτό το σχολείο όπου έσβησε..




Κείτεσαι ξέπνοος
Κάγκελα σε κυκλώνουν
Αιχμηρά τρυπούν τη σιγή που σου έταξ’ η μοίρα.

Κείτεσαι μόνος.
Τριαντάφυλλα χλωμά τα δυο σου μάτια
Σφραγισμένα.

Άμμος κινούμενη να
μοιάζει η εικόνα
γεμάτη κόκκους αχνούς
ανατέλλει
Κείτεσαι αλάργα.

Θίασος βουβός σε κυκλώνει.
Πρόσωπα –λες-στοιχειωμένα από φόβο
μ’ οργή κι αηδία σε δείχνουν.
Λιθοβολούν την ωραία σου όψη
και σου καρφώνουν στο στήθος τη μόνη δική τους αλήθεια

Διάλεξες λάθος πλευρά για να σβήσεις.

Λες και δεν το’ βλεπες μαύρε
Πως η αλήθεια σου πια ήταν μόνο για σένα.
Κανέναν πια δεν αφορούσε.
Λες και δεν το’ βλεπες μαύρε
Πως μες σε τείχη βουβά σ’ είχαν κλείσει.

Διάλεξες λάθος πλευρά για να σβήσεις.

Πώς τόλμησες την ωραία σκηνή φριχτά ν’ αμαυρώσεις
με του θανάτου την άθλια εικόνα;

Θα’ πρεπε πια να το’ χες εννοήσει
πόσο αυστηρά προσωπική υπόθεση ο θάνατος είναι
ειδικά όταν επέρχεται τόσο βίαια

Τι το’ θελες σε κοινή θέα να τον βγάλεις;
Μπροστά σ’ ανθρώπους τόσο ευαίσθητους;

Είπαμε
Μια προβάλλει η μόνη λύσις:
Να χτίσουμε τα τείχη πιο ψηλά
Να βάλουμε και φύλακες απ’ έξω
Την άκρατη ευαισθησία μας να προφυλάξουν
Από ανοίκεια θεάματα.