σάπιο

Σε γελάσανε

Σου’ παν πως έρχονταν

Με όλη τη φαντασμαγορία

Ενός ακέραιου γεγονότος


Σε γελάσανε

Σου’ παν « περίμενε»


Και πρόσμενες κι εσύ τον ερχομό τους

Κρεμασμένος ανάποδα

Σ’ ένα κλήμα πλεγμένο στη σκόνη


Σκόνη κρυστάλλινη σιωπής

Τυλίγει σε

Κουκούλι κάτασπρο

Χρώμα κενού


Σου γελούσανε

Σε προσπερνούσαν

Και σου γνέφανε


Και συ

Ένας Οιδίποδας

Γυμνός από την πλάνη του

Τα μάτια σου αναζητάς

Απάτη να τα χρίσεις


Κρατημένος σφιχτά στο κουκούλι σου

Στην οργή σου

Βολικά αναπαμένος

Σχόλια

Ο χρήστης ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ είπε…
Που ήσουν εσύ κρυμένη;
Πανέμορφη ποίηση που δεν έχει νόημα το να τη σχολιάσεις.
Γράφε μας να διαβάζουμε.

Την καλημέρα μου και καλό μήνα.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

επική ειρωνεία

Κράχτες

Νικολάι Σταβρόγκιν