ονειροφαντασιές

Ναυαγοί σε μι’ ανώφελη δίνη
καρφωμένοι στου κυμάτου την απρόσιτη αύρα
στεκόμαστε με βλέμμα πικραμένο.

Μα τα χέρια μας
- αχ τα χέρια μας-
μάς τα κρύβει ομίχλη
κι αυτά μονάχα τους χαράσσουν μοίρες ορφανές
σε πλάκες
απ’ αρχής φτιαγμένες
για να σπάσουν.

Ονειροφαντασιές , θα μου πείτε
Λόγια αλόγων όντων
Φριχτά απατημένων
Σκαιά νικημένων.

Ονειροφαντασιές , θ’ απαντήσω
Απλά και μόνο
Ονειροφαντασιές.

Κι όσο για την πλάνη..
Μα πλανημένος δε γεννήθηκεν ο άνθρωπος
Εξαρχής –λες- φτιαγμένος να ρωτά
Τον τρόπο τείχη να χτίσει κραταιά
Τη γύμνια του ν’ αντέξουν;

δημοσιεύτηκε στο Βακχικόν