οι δαιμονισμένοι, Φ. Ντοστογιέφσκι

…συλλογικός εκνευρισμός, κάτι ασίγαστα εχθρικό. Είχες την αίσθηση ότι οι πάντες είχαν βαρεθεί τα πάντα, φρικτά. Επικρατούσε ένας γενικός ανερμάτιστος κυνισμός, κυνισμός βεβιασμένος, προσποιητός.
…..

Στην ταραγμένη περίοδο των ταλαντεύσεων ή της μετάβασης, πάντα και παντού, κάνουν την εμφάνισή τους τέτοια ανθρωπάκια. Δεν μιλάω για τους αποκαλούμενους «προοδευτικούς», οι οποίοι σπεύδουν παντού πριν από όλους τους άλλους, αν και πολύ συχνά με τον πιο βλακώδη, έστω και συγκεκριμένο λίγο ως πολύ στόχο. Όχι, μιλάω μόνο για τα καθάρματα. Τα καθάρματα ,που υπάρχουν σε κάθε κοινωνία, στις μεταβατικές περιόδους σηκώνουν κεφάλι, κι όχι μόνο χωρίς λόγο, αλλά και χωρίς καν ένδειξη ελάχιστης σκέψης, εκδηλώνοντας απλώς έντονη νευρικότητα και αδημονία.

Στο μεταξύ, τα καθάρματα αυτά , χωρίς να το συνειδητοποιούν, γίνονται σχεδόν πάντα υποχείρια αυτής της μικρής χούφτας των « προοδευτικών», οι οποίοι, ενεργώντας με συγκεκριμένο στόχο, κουμαντάρουν αυτό το σκουπιδαριό όπως θέλουν , φτάνει μόνον να μην είναι τελειωμένοι ηλίθιοι , πράγμα που , εδώ που τα λέμε, συμβαίνει επίσης.

…..

Τα πιο συνετά μυαλά της πόλης μας εκπλήττονται τώρα με τους ίδιους τους τους εαυτούς : πώς λάθεψαν τόσο; Δεν ξέρω σε τι συνίστατο η δική μας εποχή των ταραχών και από τι σε τι γινόταν μετάβαση, μα και κανένας , νομίζω, δεν ξέρει, εκτός ίσως από κάποιους επισκέπτες που έβλεπαν τα πράγματα απ’ έξω.

Στο μεταξύ, τα πιο ποταπά ανθρωπάκια απόκτησαν βάρος κι εκεί που πριν δεν τολμούσαν ν’ ανοίξουν ούτε το στόμα τους , άρχισαν να κριτικάρουν μεγαλοφώνως καθετί ιερό, ενώ οι κορυφαίοι , που ίσαμε τότε είχαν αισίως το πάνω χέρι, άρχισαν ξαφνικά να τους ακούνε και να σιωπούν. Και κάποιοι άλλοι υπομειδιούσαν αισχρότατα.

ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΙ, Φ.ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ
μετάφραση Ελένη Μπακοπούλου
εκδόσεις Ίνδικτος

Σχόλια

Ο χρήστης Νimertis είπε…
πολύ θα ήθελα να παρευρεθώ σε μια ομιλία σου, ανάλυση ή ό,τι άλλο για τον Φίοντορ... δεν έχω εμβαθύνει αρκετά και αισθάνομαι την έλλειψη... μήπως έχεις εκδώσει κάτι επ'αυτού;
Ο χρήστης ειρήνη είπε…
μερικές φορές αναρωτιέμαι μήπως με δουλεύετε..μια απλή φιλόλογος είμαι, τίποτα παραπάνω..

Από Ντοστογιέφσκι έχω διαβάσει τον Έφηβο και τους Δαιμονισμένους πρόσφατα και πιο παλιά το "έγκλημα και τιμωρία" τον "παίχτη" και τον "ηλίθιο". Τα τρία τελευταία θα ήθελα να τα ξαναδιαβάσω. Τώρα γράφω κάτι για τον Σταβρόγκιν, τον κεντρικό ήρωα των Δαιμονισμένων. Όταν είναι έτοιμο θα το ανεβάσω.

Δε συμφωνείτε όμως πως όσα περιγράφει εδώ για την προεπαναστατική Ρωσία θυμίζουν απίστευτα την εποχή μας;
Ο χρήστης Νimertis είπε…
κατέβασα πρόσφατα τους αδελφούς Καραμαζόφ από Νετ, σοβιετική παραγωγή του 68 και έπαθα πλάκα... σε τρεις συνέχειες... δεν ξέρω αν το εχεις δει...

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

επική ειρωνεία

Κράχτες

Νικολάι Σταβρόγκιν