για τους μετανάστες απεργούς πείνας

Τους έβλεπε να πλησιάζουν με τα αλεπουδίσια μάτια τους, σάλια να πασαλείφουν το ποντικίσιο στόμα τους και τα χέρια τους να μοιάζουν νύχια αρπαχτικού. Κάρφωνε τα πόδια του στη γη κι ευχόταν να μπορούσε να πάρει η όψη του χωμάτινο χρώμα, να ζαρώσει ολόκληρος μέσα στη σκόνη και να φυτευτεί στη γη , τη γη που τον έθρεφε χρόνια τώρα με την καρτερία της.
Αυτοί δεν έβλεπαν τίποτα . Μονάχα τα λόγια τους άκουγαν μεγεθυμένα μέσα τους κι επαίρονταν πως ήταν –λέει- φιλάνθρωποι και ξέρανε ωραία να μιλούν με όρους περισπούδαστους κι αμφίσημους που ξεχειλίζανε σοφία.
Αυτός τίποτα απ’ αυτά δεν ένιωθε. Μονάχα ένα τρέμουλο στην καρδιά του απ’ τα μάτια τους που τον μετράγαν και τον έκριναν και του ζητούσαν να υψωθεί εκεί που τον ήθελαν. Μα πού να ξέρει κι αυτός πού τον ήθελαν να σταθεί.. Άλλοι τον φαντάζονταν με το στεφάνι του μαρτυρίου στο μέτωπο κι άλλοι – οι ποιητάδες- με ψυχή λιονταριού που δίνει στη γραφίδα τους λίγο απ’ το αίμα που τόσο ποθούν.
Κι άλλοι τον θέλαν ταπεινό να παρακαλάει εμάς τους ψυχοπονιάρηδες Έλληνες να τον χρίσουμε Έλληνα να ευφρανθεί η καρδιά του..
Υπήρχαν βέβαια και οι ρατσιστές, που τον βλέπαν σα μια μύγα που καρφωμένη στη κόχη του βρωμισμένου τζαμιού περιμένει το θάνατο..

Μα τίποτα απ’ αυτά δεν έβλεπε αυτός. Μονάχα μια μικρή αράχνη στην τέντα της σκηνής του, που ύφαινε τριγύρω του τον ιστό της με τη σοφή του χρόνου υπομονή.

Σχόλια

Ο χρήστης Νimertis είπε…
έχωσες το μαχαίρι και το'στριψες στη πληγή Ειρήνη... καλησπέρα...
Ο χρήστης ειρήνη είπε…
μέχρι πότε απλά θα στρίβουμε το μαχαίρι στην πληγή;
είναι λειψά τα λόγια ,λειψά πολύ ..
μα πάλι είναι το μόνο μας καταφύγιο..
Ο χρήστης Eriugena είπε…
..τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα, έχω αντιμετωπίσει τους συναδέλφους στη δουλειά, οι οποίοι έχουν άγριες λυντσαριστικές διαθέσεις απέναντι στους απεργούς μετανάστες. Θα έχουμε ακόμα χειρότερη έκβαση στη κοινωνία, απ'αυτόν ακριβώς το λαό που λίγο πρίν δέχτηκε μια άλλου τύπου ρατσιστική επίθεση απο τον ευρωλαικισμό..βλέπεις οι άνθρωποι είναι συνήθως αυτο θύματα του ισχυρού και θύτες του -πιό- αδύναμου..ας μην είναι κανείς σίγουρος για τον διπλανό του, όσο και να είναι ''ανθρωπιστής''..
Ο χρήστης ειρήνη είπε…
οι άνθρωποι είναι συνήθως αυτο θύματα του ισχυρού και θύτες του -πιό- αδύναμου..

συμφωνώ..

στο κείμενο δε μιλάω μόνο για τους μετανάστες..οι μετανάστες μου έδωσαν την αφορμή..μιλάω για τον απελπισμένο άνθρωπο ..
Ο χρήστης Νimertis είπε…
για να αφήσω ευχές εισήλθα Ειρήνη... όμορφα να περνάς, όσο μπορείς...
Ο χρήστης ~reflection~ είπε…
Ο Άνθρωπος μπορεί να δει με βλέμμα ρατσιστικης ξενοφοβίας και τον ομοΕθνή του, αν αποκλίνει από τα Στερεότυπα που εχει μάθει...

Μας τρομάζει η Διαφορετικότητα και η ΣυνΎπαρξη...
δεν έχουμε μάθει να μοιραζόμαστε...

Κι εμείς σαν Ήλιοι μεγαλώσαμε και καίμε ότι εισβάλλει στο Ιδιωτικό μας Σύμπαν...

η Φράση "Αυτοκρατορικός Μονάρχης" μας γοητεύει περισσότερο από τη φράση "ΣυνΤαξιδιώτες στο Άγνωστο"...

γιατί το κάθε χρονικό Ταξιδι στη Ζωή είναι πορεία στο Άγνωστο...
με λίγα Σταθερά Μεγέθη ...

Αυριο μπορεί οι όροι ν'αλλαξουν...

εγω μετανάστης σε μία Χώρα αφιλόξενων Πολιτών να παλεύω να αποδείξω ότι κάποτε ήμουν Όμορφα Ανθισμένη στη Χώρα μου και με είχα κερδίσει πολλή αγάπη και σεβασμό...

με την πρωτη αποδημία ΑΥΤΟΥΣ τους θησαυρούς Κοινωνικής Αποδοχής τους χανεις....

Υπεροχο Θέμα...

τα φιλιά μου....αποδημητικά πουλιά....

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

επική ειρωνεία

Κράχτες

Νικολάι Σταβρόγκιν