...

Θα σας προσφέρω τη δίψα μου
Θα τη στραγγίξω σε κανάτι διάφανο
Και θα προσμένω τα χορτάτα λαρύγγια σας
Να ‘ ρθουν να καμωθούν πως τα’ γγιξε η δίψα

Θα σας προσφέρω τη λύπη μου
Θα τη στερνιάσω σε χωμάτινο σινί
Και θα προσμένω τα δάκρυα του πόνου σας
Έτσι ως θα καμώνεστε τους πένητες

Θα σας προσφέρω τους στίχους μου
Εγώ ο μόνος
Ο στερημένος από νότες ουρανού
Εγώ που μ’ άγγιξε η λάβα του κενού
Μου τσουρούφλισε το νου
Κι από τότε σέρνω τα βήματά μου και τρεκλίζω
Σε τούτη τη γη που με διώχνει

Είναι στιγμές
Που κλείνω τα μάτια και βυθίζω τη σιωπή μου μέσα στην οχλαγωγία σας
Είναι στιγμές
Που ουρλιάζω λέξεις ακατανόητες
Κι άλλες
Που λέω ακριβώς αυτά που θέλετε ν’ ακούσετε
Με τάξη και σύνεση
Ακριβώς αυτά που θέλγουν τα μικρά σας μάτια
Και προσμένω

Εγώ ο μόνος
Που το μόνο που πόθησα
Είναι ένας νους δίχως χάσματα
Μια θάλασσα δίχως κύματα
Κι ένας γκρεμός να πηγαίνει ολόισια στην άκρη του μυαλού
Να περιγράφει τα στοιχειά
Να τα μερώνει
Γητειές να τραγουδά
Πουλί της τρέλας.

Σχόλια

Ο χρήστης ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε…
Πραγματικά υπέροχο!
Καλή χρονιά!
Ο χρήστης Eυαγγελία είπε…
Εξαισιο!

Καλο απογευμα. :)
Ο χρήστης Νimertis είπε…
'αρσενική' γραφή... αγριεμένη, με το ζόρι οι λέξεις πειθαρχούν στους κανόνες της γλώσσας και της γραμματικής... δύναμη θυελική! θερμές ευχές Ειρήνη...
Ο χρήστης eApenanti είπε…
Καλημέρα

Εύχομαι μια χρονιά αστείρευτη από ομορφιά.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

επική ειρωνεία

Κράχτες

Νικολάι Σταβρόγκιν