Αγαμέμνονος πλάνη

Είμαι ο αρχιστράτηγος  στρατού ανάξιου
Ριγμένου στη  μιζέρια και τη σήψη.
Ανθρωπάκια κρατημένα στις συμβάσεις τους
Όλοι
Καρφωμένοι  στο παρόν
Τρέξαν να φύγουν όταν έριξα το δόλωμα
Οι άθλιοι
Να πάνε –λέει- στις γυναίκες τους και τα παιδιά τους
Να ζήσουν – λέει- τη ζωή τους σε ειρήνη
Οι ανάξιοι για τα μεγάλα και τα ιδανικά

Πώς να ριχτούν στη μάχη δίχως το λόγο το δικό μου
Να τους πυρπολήσει;

Κι έχω και τον Πηλείδη να μιλάει
Για τιμή και ευθιξία κι άλλα ηχηρά παρόμοια..

Λες και σε καιρό πολέμου  έχει κανείς την πολυτέλεια

Να νοιάζεται για τέτοια.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

επική ειρωνεία

Κράχτες

Νικολάι Σταβρόγκιν