Ζούμε το τέλος της αθωότητας . Σαν να μας τέλειωσαν τα παραμύθια που κάποτε θρέφανε τα παιδιά μας. Κουνάνε το κεφάλι κουρασμένα και μας χαιρετούν καθώς ξεμακραίνουν. Σ' ένα βαγόνι σκουριασμένο καθηλωμένοι, τους κοιτούμε να προσπερνούν, βαδίζοντας με νάζι. Στο μέτωπό τους η στάμπα της εποχής.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

επική ειρωνεία

Κράχτες

Νικολάι Σταβρόγκιν