...

" Αισθάνομαι είναι είμαι αφηρημένος."

Φερνάντο Πεσσόα

Σκέφτομαι πόσο έχει συκοφαντηθεί στις μέρες μας η έννοια της αφηρημάδας.
Αν δεν ήμουν μονίμως τόσο αφηρημένη, θα έγραφα ένα μανιφέστο για την υπεράσπιση των αργών ρυθμών, της δύναμης που κρύβει μέσα της η αδράνεια. Θα έλεγα πως η αρρώστια της εποχής μας είναι αυτό το κυνήγι του χρόνου που δε σε αφήνει να νιώσεις, να ξετυλίξεις τα πέπλα σου.
Μα- είπαμε - είμαι εκ φύσεως νωθρή και αφηρημένη. Το μυαλό μου δε συντονίζεται εύκολα. Κι έτσι ,το μανιφέστο αναβάλλεται επ' αόριστον.

Τουλάχιστον ,έχω αυτά τα ξεσπάσματα, αυτές τις στιγμές που οι λέξεις πιέζουν να γεννηθούν. Το χέρι μου παίρνει το μολύβι και άτακτα προσπαθεί να δώσει μορφή στο χάος που σαλεύει μέσα μου. Πάντα άτακτα. Ποτέ με τάξη. Απεχθάνομαι την τάξη και την πειθαρχία.


Μη με πιστεύετε.Πάλι ψέματα λέω.

Η μόνη αληθινή μου επανάσταση θα ήταν - έστω για μια φορά- να πω την αλήθεια.
Μα για να την πω πρέπει να τη νιώσω. Κι εγώ το μόνο που νιώθω είναι πως το μυαλό μου είναι ένα κρεμμύδι με άπειρες στρώσεις. Το ξεφλουδίζω και ποτέ δε φτάνω στη ρίζα του. Και τα μάτια μου κλαίνε ολοένα. Παίρνω τα δάκρυα και τα βαφτίζω ποιήματα.

Σχόλια

Ο χρήστης plektries είπε…
υπέροχο
είναι και η συννεφιά σήμερα

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

επική ειρωνεία

Κράχτες

Νικολάι Σταβρόγκιν