Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούνιος, 2016

σχολικός εκφοβισμός

Το θέμα του σχολικού εκφοβισμού είναι πολύ σύνθετο, για να αντιμετωπίζεται μέσα από αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή τα τηλεπαράθυρα της μεσημεριανής ζώνης. Είναι ό,τι πιο σύνθετο έχει απασχολήσει την ελληνική κοινωνία. Φοβάμαι πως τώρα αρχίζουν να φαίνονται οι επιπτώσεις της ύπνωσης που υπόγεια δρούσε μέσα από τις κάθε λογής οθόνες. Μέσα από τη λογική : " Δε χρειάζεται να ματώσεις για να αποκτήσεις άποψη. Στη σερβίρουν έτοιμη οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης." Αρχικά αυτοί ήταν τα τηλεοπτικά πρόσωπα που με ύφος δέκα καρδιναλίων διεκδικούσαν το αλάθητο του Πάπα . Θυμάμαι πριν από μια δεκαετία , όσες φορές επιχειρούσα να μιλήσω για την σαπίλα των καναλιών στην τάξη , αντιμετώπιζα βλέμματα που με κοιτούσαν σαν καμιά παράξενη που κάνει την τρίχα τριχιά. " Μα αυτοί τη δουλειά τους κάνουν κυρία ." .. η μόνιμη επωδός κάθε φορά που τους έλεγα πόσο επικίνδυνες θεωρούσα τις εκπομπές τύπου Τατιάνας ή Ευαγγελάτου. Πώς να δώσεις να καταλάβουν πως υπάρχουν δουλ

για τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών

“ Ὁ γὰρ θάνατος τῆς μὲν ἀπολαύσεως ἀπάγει, πρὸς δὲ τάς εὐθύνας ἄγει. Ἵν’ οὖν μὴ τοῦτο γένηται, πολλῇ χρησώμεθα τῇ ἐλεημοσύνῃ. Αὔτη γάρ ἐστιν ἡ βασίλισσα τῶν ἀρετῶν.” Ιωάννης Χρυσόστομος Το απόσπασμα αυτό από το έργο του Ιωάννη Χρυσόστομου “ Εις το ρητόν του Προφήτου Δαυίδ” βρίσκεται στο βιβλίο των αρχαίων ελληνικών της β' Γυμνασίου . Είναι το κείμενο της πέμπτης ενότητας με τίτλο “Η ελεημοσύνη βασίλισσα των αρετών”. Οι συγγραφείς του βιβλίου έχουν αφαιρέσει μια φράση μετά από το “ πρὸς δὲ τάς εὐθύνας ἄγει”. Η φράση είναι “ και τάς αθανάτους κολάσεις.” Όσες φορές δίδαξα αρχαία ελληνικά β' Γυμνασίου, η αγωνία μου ήταν να καταλάβουν οι μαθητές μου πόσο η διδασκαλία του Χρυσοστόμου στέκει στον αντίποδα της σκέψης των αρχαίων Ελλήνων. Τι λέει ο Χρυσόστομος εδώ; Πως η ζωή συνδέεται με την απόλαυση, ενώ ο θάνατος με τη στέρηση των απολαύσεων , την ευθύνη και κυρίως την αιώνια τιμωρία . Και το γιατρικό που προτείνει είναι η ελεημοσύνη. Γι' αυτό την

...

Δεν υπάρχει ούτε πρόκειται να υπάρξει εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Πώς να υπάρξει , όταν η πρόθεση είναι εξαρχής τόσο ποταπή ; Όταν η απάντηση έχει πάψει από καιρό να είναι ο άνθρωπος .. Και φτάνεις στο σημείο να θέλεις να μιλήσεις και να μη βρίσκεις πια λέξεις που να μην τις έχουν λερώσει.. Και πασχίζεις να κρατήσεις το χαμόγελο μάσα σου για εκείνα τα μάτια, τα μάτια του γιου σου, τα μάτια του μαθητή σου που στέκει αντίκρυ σου και σου τείνει το χέρι.. " Κυρία, θα μου λείψουν  τα αρχαία μας.. " ... ( Πόσο πιο όμορφα θα ήταν τα σχολεία μας , αν αγαπούσαμε .. )

...

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της παιδείας στην Ελλάδα είναι η εμμονή στην αποσπασματική γνώση . Ολόκληρη η φιλοσοφία του εκπαιδευτικού μας συστήματος εκεί στοχεύει : να σκοτώσει την ιερή περιέργεια που οι αρχαίοι Έλληνες ήξεραν καλά πως ξεκινάει όταν καταλάβεις το εξής απλό : δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα για τα ανθρώπινα. Αυτήν την αβεβαιότητα πήραν οι αρχαίοι Έλληνες και την έκαναν ποίηση και φιλοσοφία και θέατρο. Αυτή η αβεβαιότητα , η απορία , η επίγνωση του μάταιου , πώς ακριβώς διδάσκεται στα σχολεία μας;

παράπλευρες απώλειες

 Ένα μικρό αγόρι αρπάζει το κεφάλι του συμμαθητή του και το χτυπάει στην έδρα. Η έδρα λεκιάζεται από αίμα. Τα παιδιά τρομάζουν και ειδοποιούν τον διευθυντή. Ο διευθυντής ακούει τα δυο παιδιά, τον θύτη ,το θύμα μα και τους μάρτυρες. Και αποφασίζει πως το πιο ανώδυνο θα ήταν να λήξει εκεί το συμβάν. « Δώστε τα χέρια παιδιά. Οι φίλοι δε μαλώνουν». Προτρέπει τους μαθητές του. Ένα μικρό αγόρι δέχεται τις ύβρεις των συμμαθητών του, τις κοροϊδίες τους ,τη βία στις κινήσεις , στα βλέμματα, στα λόγια. Στοχοποιείται σε τέτοιο σημείο ,ώστε καταλήγει απόλυτα μόνο. Από την πρώτη έως την Πέμπτη τάξη ζει μια κόλαση. Στην Πέμπτη τάξη οι συμμαθητές του ανοίγουν γι’ αυτόν σελίδα στο φέισμπουκ. Όχι για να τον προσκαλέσουν ως φίλο, μα για να τον κοροϊδέψουν, να τον εξοντώσουν ψυχολογικά. Και είναι εννιάχρονα παιδιά. Είναι δύο μόνο από τις ιστορίες που μου εκμυστηρεύτηκαν σήμερα μαθητές μου. Ιστορίες στις οποίες δεν ήταν οι ίδιοι πρωταγωνιστές μα παριστάμενοι, που βίωσαν την αδικία και αντέδρασαν.

διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών

Για μια ακόμη φορά τίθεται ένα πραγματικά σοβαρό θέμα , αυτό της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στο Γυμνάσιο και οι αντιδράσεις είναι από σπασμωδικές έως υστερικές. Κείμενα διαμαρτυρίας από την Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων, ψηφίσματα και άλλα ψηφίσματα .. Για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνεται η αρχική μου υποψία πως έχουμε χάσει το μέτρο. Δεν ξέρουμε να συνομιλούμε, μονάχα να ουρλιάζουμε. Τα αγαπώ τα αρχαία ελληνικά . Αυτή η αγάπη με έκανε φιλόλογο. Αγαπώ την ουσία τους όμως.  Και η ουσία τους είναι η δομή αυτής της γλώσσας σίγουρα, μα και το τι λένε αυτά τα κείμενα. Το πνεύμα των αρχαίων Ελλήνων. Έχετε ξεφυλλίσει τα βιβλία των αρχαίων ελληνικών του Γυμνασίου; Έχετε μπει στον κόπο να διδάξετε αυτά τα κείμενα ; Έχετε πασχίσει να ξυπνήσετε το ενδιαφέρον των μαθητών σας γι' αυτά; Τα βιβλία του Γυμνασίου είναι επιεικώς άθλια. Η ύλη της γραμματικής και του συντακτικού δυσβάσταχτη για το μυαλό και την καρδιά παιδιών δώδεκα και δεκατριών χρόνων, η αποσπασματικότητα των κειμένων το