Να σώπαινες το αίμα


Έλατα ριζώνουν σε ραγισμένο νερό
η φλούδα τους απλώνει κύματα στο δέρμα

όρθια σε τρύπα που χάσκει
απλώνω σπασμένα κλαδιά τα χέρια μου
με πείσμα να τρυπήσουν τα τοιχώματα του πηγαδιού
που σκάφτει στο κρανίο μου
ο μπέτης σου

άθλιε στιχοπλόκε

έστω να σώπαινες το αίμα


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

επική ειρωνεία

Κράχτες

Νικολάι Σταβρόγκιν