άτιτλο


Όσο και να πάσχισα τον εαυτό μου να ντυθώ
Πάντα ήμουν ένας άλλος
Ένας παλιάτσος ντυμένος μ’ άλικο καπνό
Που στριφογύρναγε τα μάτια του με πυρετό
Κάθε που του ζητούσαν να μιλήσει.
Τα λόγια φεύγαν απ’ το στόμα μου κι ορφάνευα
Κι έβλεπα απέναντι το είδωλο της άθλιας όψης μου
Να ανοιγοκλείνει το στόμα του
Και να ξερνάει τα λόγια μου.

Σχόλια

Ο χρήστης Νimertis είπε…
συγκλονιστικό! θα το φιλοξενήσω στην Περιοχή Μ με την άδειά σου...
Ο χρήστης ειρήνη είπε…
την έχεις την άδειά μου..δε χρειάζεται καν να ρωτάς..

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

επική ειρωνεία

Κράχτες

Νικολάι Σταβρόγκιν