Εκείνο που ξεχωρίζει τον πνευματικό άνθρωπο από τον απλό διανοούμενο, είναι η εποπτική ματιά, η επίγνωση όλων των επιπέδων κι όλων των όψεων του «αντικειμένου» του, και το να φανερώνει με παρρησία τα πάντα. Ο πνευματικός άνθρωπος μιλά «ως εξουσίαν έχων και ουχ ως οι γραμματείς». Λέει αυτό που του υπαγορεύει «το ζωντανό του σώμα», όπως λέει κι ο Σεφέρης, ο μέσα του δαίμων, ΤΩΡΑ, ΕΔΩ, και δεν περιμένει στη γωνιά, να τρέξει να σε δοξάσει κι αυτός αν σε δοξάσουν οι άλλοι ή, να τρέξει να σε σφαλιαρίσει κι αυτός αν σε σφαλιαρίσουν οι άλλοι. Γι’ αυτόν η ομολογία της αλήθειας που βιώνει είναι βιολογική ανάγκη, ηδονή χωρίς την οποία η ζωή του είναι βαρετή και ανούσια.
Γιάννης Υφαντής
Σχόλια