Τα παιδιά μας μάς έχουν ξεπεράσει.

Έξω από το ταχυδρομείο με πλησιάζει, με σπαστά ελληνικά μου δείχνει ένα χαρτί " Πώς θα στείλω τα λεφτά" λέει και ξαναλέει. Καταφέρνω να καταλάβω ότι ζητά φωτοτυπικό να βγάλει φωτοτυπία την ταυτότητα ή την άδεια παραμονής. Της εξηγώ. Καταλαβαίνει.
Μετά από ένα δεκάλεπτο, παραζαλισμένη, περιμένω να έρθει η σειρά μου στο ταχυδρομείο.
" Μήπως θέλετε βοήθεια;" Μια κοριτσίστικη φωνή δίπλα μου. Κοντό μαύρο φόρεμα, τα μαλλιά αλογοουρά , μικρά σκουλαρίκια στη μύτη.  Έχει γυρίσει ολόκληρη και κοιτά τη γυναίκα.
¨Ναι. Πώς να στείλω τα λεφτά. Δεν ξέρω."
Και το κορίτσι με τα σκουλαρίκια και το μαύρο κοντό φόρεμα σηκώνεται και την παίρνει παράμερα, να συμπληρώσει τα στοιχεία της, να την οδηγήσει στο ταμείο, να τη βοηθήσει να στείλει τα χρήματα.
Τα παιδιά μας μας έχουν ξεπεράσει. Πιστέψτε το.

( 14/6/2017)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

επική ειρωνεία

Κράχτες

Νικολάι Σταβρόγκιν