Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Οκτώβριος, 2013

άτιτλο

Λάσπη με κυκλώνει ανάχωμα θλιβερό τα λόγια των άλλων κι εγώ που όσο κανείς νοστάλγησα μονάχα ν’ αποκοιμηθώ στο πούπουλο ενός κύκνου αφημένου αδιάφορα στη θάλασσα κι εγώ που όσο κανείς αφάνισα το βλέμμα του αητού που στόχευε ολοένα στην άκρια των χειλιών μου χείλη ασάλευτα εγώ ποτέ δεν ήμουν τίποτα παρά ένα κέρμα αφημένο στην τύχη να στριφογυρνά αέναα. Αν σταθείτε τυχεροί Αν εγώ σταθώ τυχερός Μπορεί να συλλάβετε τη στιγμιαία λάμψη μου έτσι ως στριφογυρνώ άοκνα εμπρός στα μάτια σας. Και τότε ίσως θελήσετε ν’ ανοίξετε την πόρτα. Μονάχα μια χαραμάδα ζήτησα Να περάσουν μέσα τα λιγνά κορμιά των στίχων μου.

άτιτλο

Όσο και να πάσχισα τον εαυτό μου να ντυθώ Πάντα ήμουν ένας άλλος Ένας παλιάτσος ντυμένος μ’ άλικο καπνό Που στριφογύρναγε τα μάτια του με πυρετό Κάθε που του ζητούσαν να μιλήσει. Τα λόγια φεύγαν απ’ το στόμα μου κι ορφάνευα Κι έβλεπα απέναντι το είδωλο της άθλιας όψης μου Να ανοιγοκλείνει το στόμα του Και να ξερνάει τα λόγια μου.

απολογία

Όλη μου τη ζωή το ίδιο ποίημα έγραφα Με άλλα κάθε φορά λόγια.         Όλη μου η ζωή μια άηχη κραυγή Σφηνωμένη στη νοτισμένη ματιά του αδέσποτου παιδιού Που ξεψυχά μπροστά στα μάτια μου.

μάτια παιδιού που έμαθε νωρίς

κάψτε το βλέμμα σας κρύψτε τα χέρια στις τσέπες μην τα κοιτώ και σκέφτομαι το αίμα των αθώων τις αυλακιές στο καπνισμένο δέρμα το μαύρο της πείνας πουλί πάνω απ' τα μάτια των παιδιών να κρύβει την όψη τους τα πόδια λιγνά κι αμάθητα στη βία να χωνεύουν το χώμα κρύψτε τα χέρια στις τσέπες κουράστηκα να σηκώνω με τη βία τα μάτια σας ψηλά τα χέρια σας μαγνήτες κρύψτε τα μάτια παιδιού που έμαθε νωρίς να μη φωνάζει με τραβούν μάτια παιδιού που έμαθε νωρίς να κλαίει τη φτώχεια του χαράζοντας το δέρμα με σιωπή κρύψτε τα χέρια σας και ρίξτε στο χώμα το βλέμμα εκεί του πρέπει να στοχεύει ο ουρανός είναι για το παιδί που έμαθε νωρίς την πείνα και το κρύο μοίρα να λέει. ο ουρανός για τους αθώους είναι. όλοι οι άλλοι να κρύψουμε τα χέρια μας στις τσέπες.